Als de wind uit de goed richting komt en de juiste sterkte heeft, kan in Nederland aan de kust gebruikt gemaakt worden van de hellingsstijgwind in de duinen. Dat is wind die door een obstakel (het duin) gedwongen wordt om omhoog uit te wijken; door in die opgaande stroming te vliegen, kan een deltavlieg piloot, zelfs bij een bescheiden duin, urenlange vluchten maken.

 

Hoe leuk het vliegen bij de duinen ook is, het zal duidelijk zijn dat na een paar jaar vliegen op deze plaatsen de animo een beetje afneemt. Hoger dan enkele tientallen meters kom je niet en men is gedwongen steeds weer hetzelfde traject te vliegen, heen en weer langs het duin. Daar staat tegenover dat je vaak aan het strand bevriende piloten kunt ontmoeten. Hoewel zeilvliegen een zeer individuele sport is (al is het mogelijk om met een grotere vlieger duovluchten te maken) blijkt toch dat het door de meeste zeilvliegers heel belangrijk gevonden wordt dat ze zich, buiten het daadwerkelijke vliegen, in een groep kunnen vermaken, of dat nu een gezellig samenzijn op een strandterras is of een avondvullende maaltijd in een bergrestaurant in de Spaanse bergen. Soms zijn windrichting en windkracht zo precies goed dat je met een groepje vrienden een tocht van b.v. zestig kilometer heen en terug langs de Noordhollandse kust kan maken (met een tussenlanding bij een strandtent).